Palûte

Simbilên gênim, digihane serê siwarên hespan. Ce û nîsk, li ser hev tewiyabûn. Mêwên tirî, darên hêjîr, xox, sêv, behîv; her cure fêkî barê xwe qenc girtibûn. Riwê gundiyan ge?, dilê wan xwe? bû. ?ûr simbêlên wan nedibirî. Parvekirin! Gelo ti?tekî ji parvekirinê xwe?tir heye? Tew ti?ta ku tê parvekirin ked be; bidil û jidil be...