Powroty

„Powroty” Danuty Pasieki to poezja niezwykle subtelna, a mimo to dosadna – mi?dzy s?owami. Du?o w niej kobiecej spostrzegawczo?ci, zadumy, inspiracji religi? i filozofi?. Autorka doskonale uchwyci?a w?tek przemijania, które jest nieod??czn? cech? naszego bytu. Przemija czas, przemija nasze ?ycie. Jedne rzeczy si? ko?cz?, inne zaczynaj?. Jednak to wszystko sprawia, ?e cz?owiek jest bardziej do?wiadczony. Poezja poetki to wypadkowa ró?nych pyta?: egzystencjalnych, dotycz?cych ?mierci, strachu, naszych ziemskich w?drówek. To w?a?nie ?mier? pojmowana jest wed?ug autorki jako jeden z podstawowych elementów egzystencji, która wp?ywa na ?wiadomo?? ka?dego cz?owieka. Charakterystyczne w jej wierszach jest to, ?e ?mier? uwa?ana jest za przepustk? do raju, ale jednocze?nie stanowi te? wielk? tajemnic?. W wierszach Danuty Pasieki wiele jest równie? o podró?ach, rozumianych jako wyprawy w g??b siebie, w celu samopoznania lub przeciwnie, mog?cych by? ucieczk? od problemów i wewn?trznych rozterek. Ka?da, nawet najdalsza podró?, ko?czy si? powrotem do domu, tak jak ?ycie ko?czy si? ?mierci?. Wed?ug autorki to w?a?nie ?ycie jest ci?g?ym w?drowaniem, poszukiwaniem nowych horyzontów, poznawaniem siebie i innych.