Iluminacja Wieku M?odo?ci? Zroszonego

Zaskakuj?ca wspó?czesna realizacja postulatów, które g?osili ju? moderni?ci. Tekst rozpada si? na kilka cz??ci i planów, a ka?dy z nich staje si? odr?bn? ca?ostk? w ramach tego niewielkiego obj?to?ciowo utworu. Najb?ahsza scena urasta tu do rangi ma?ego j?zykowego arcydzie?a, autor cyzeluje ka?de zdanie, na poziomie stylistycznym nawi?zuj?c przewrotnie do estetyzmu. Szata s?owna jest tym samym bardzo wyszukana, wytrwa?y i ambitny czytelnik powinien jednak odnale?? w przedzieraniu si? przez kolejne misterne konstrukcje lingwistyczne (nierzadko paradoksalne czy wr?cz oksymoroniczne) intelektualn? przyjemno??. Narracja oscyluje pomi?dzy stylem wysokim a niskim. Zaskakuj?ce zestawienia o?ywiaj? niejednokrotnie zastane zwi?zki wyrazowe i balansowanie na granicy prozy poetyckiej, a tak?e nies?ychane bogactwo j?zykowe wskaza? mo?na jako na najwi?ksze zalety Iluminacji.